De pretentieloze aanpak van Roger Dean Young en zijn band ervaar ik als buitengewoon fascinerend. Mijn eerste impuls bestond aanvankelijk uit een afwijzing, maar de muziek blijft intrigeren, en is momenteel niet meer weg te denken. Sinds voorganger Casa ben ik in de ban van deze Canadezen.

“Opgegroeid op de Canadese prairies” lees ik in hun biografie, wat ongetwijfeld mede hun authentiek geluid heeft bepaald. De luie stem van Roger Dean trekt de nummers, versiert met diverse subtiele blaasinstrumenten, waardoor je je minstens een stuk Zuidelijker waant. Threshold verscheen in de laatste maanden van 2007 en is wat mij betreft hun meest toegankelijke album. De muziek verbindt traditioneel met modern op verdomd subtiele wijze. Muziek (zoals ze het zelf noemen) voor eigengereide Nederlandse moeders en eenzame Bizons. Luisterend naar het wonderschone Juliana Park (Utrecht) begrijp ik donders goed wat ze bedoelen.

Roger Dean Young’s muziek moet je niet willen analyseren, gewoon luisteren en genieten. Threshold biedt hiervoor ruimschoots de voorwaarden, en schenkt naast het eigen werk bovendien een formidabele cover van Neil Young’s Words (Between the Lines of Ages). Meesterlijke plaat die een veel groter platform verdient. Helaas is de distributie in de Benelux niet voorzien in dit soort onafhankelijke artiesten (Te triest voor woorden eigenlijk, maar ja, buig dat commerciële systeem maar eens in je persoonlijke voorkeur)
Gewoon kopen via internet, want deze CD is ultiem goed!

SMP